Dag 10, Verdun = oorlog

Vandaag onze eerste rust dag. We worden wakker met een zacht regenbuitje. Het tikken op de tent is een aangenaam geluid. Heerlijk om uit te slapen en in je slaapzak koffie te drinken (gezet door Ronald, altijd..). Gisteravond voor het eerst ook onze tarp opgezet. Deze staat half over de tent en zorgt over voor dat we wat meer droge ruimte hebben.

Na het ontbijt fietsen we Verdun in om wat boodschappen te doen. Alles in Verdun staat in het teken van de eerste Wereldoorlog, ook de tweede overigens en alle andere militaire hoogtepunten die hier hebben plaats gevonden sinds het verdrag van Verdun in 843. Als Nederlanders hebben we weinig meegekregen op school van de eerste Wereldoorlog maar hier weten ze er een heleboel over te vertellen.

Vanaf een uur of 4 begint het weer te regenen. We zijn net niet op tijd terug bij onze tent om droog te blijven, maar als we eenmaal binnen zitten gaat het echt goed los. Mijn hemel, wat kan het hier regenen! En in een tent klinkt het al helemaal oorverdovend. Het zet je automatisch aan het denken met de overstromingen van afgelopen week nog in gedachten. Is dit gewoon een ‘normale’ zomerse bui, of is dit het begin van de apocalyps? De bui neemt af, gelukkig absorbeert de grond het water snel, maar voordat we het volgende blikje bier / fles wijn opengetrokken hebben komt de volgende bui er aan, en dan nog een..

De tent houdt het goed, en de tarp bleek een zinvolle investering. Maar het onderbuik gevoel blijft: maken we nu het definitieve ‘tipping point’ mee van ons klimaat? Hebben we dit echt op ons geweten?

We zagen vandaag in Verdun dat het water in de Maas al iets gezakt was ten opzicht van gisteren, maar na deze buien ben ik er niet zo zeker van dat het water in de Maas blijft dalen. Gelukkig hoeven we die vanaf morgen niet meer te volgen.