Dag 12, ups and downs

26 juli 2021 - Nancy, Frankrijk

Vanuit onze prachtige camping (Gemma en Peter: absolute aanrader) vertrokken we verder richting Nancy. De routeplanners had al aangegeven dat er een paar pittige klimmetjes aan zouden komen. Maar de weergoden waren ons welgevallig dus wat kon ons deren?  De route leidde ons wederom langs grote zonnebloemweides en opeens zagen we ook een veld met zonnepanelen. En nog meer zonnepanelen en nog een heleboel zonnepanelen, zo ver het oog reikte. We bleken om het zonnepark Rosières te fietsen, het grootste zonnepark van Frankrijk. Het was een bijzonder gezicht.

Maar terug naar die ups and downs… de eerste up van 9% diende zich al snel aan. Ik moest de longen uit mijn lijf trappen om boven te komen en ook Ellen moest, met de turbo op maximaal, hard trappen om het te halen… pffff. Hoeveel calorieën zouden we hebben verbrand met dit klimmetje? En weegt dat op tegen één pain-au-chocolate, die we sinds kort als vast ontbijt ritueel nuttigen?

Met nog een vergelijkbare col en een verbijsterende afdaling van 13% stonden we opeens oog-in-oog met de Moezel. Kort daarna was het de Meurthe (en ja, die meurt hier en daar) en zo reden we Nancy in. Natuurlijk een stop gemaakt op het beroemde Place de Stanislas, opgenomen in de werelderfgoedlijst. Nancy blijkt een leuke oude binnenstad te hebben die heel fiets- en wandelvriendelijk is. Veel mooie architectuur en gezellige terrassen. Dat, en de vermoeidheid van de zware ochtend, deed ons overwegen om niet verder zuidwaarts te fietsen maar lokaal een camping te ‘scoren’. Geheel tegen onze principes in gebruikten we Google maps om ons ‘even’ (het was maar 7 km) naar de camping te loodsen. We hadden al eerder slechte ervaringen met deze gids gehad dus we zouden gewaarschuwd moeten zijn. Het voorgestelde pad eindigde in een jungle-klim van zeker 10% over een rotspad waar we voor het eerst deze vakantie zijn afgestapt van de fiets. Vervolgens kwamen we aan bij de achterkant van de camping waar we, wederom over onmogelijke paadjes uiteindelijk, badend in het zweet de ingang hebben gevonden. Na het schrijven dezes spoel ik de dag van me af en kruip lekker met Ellen in ons tentje. Morgen weer een dag…

Foto’s

3 Reacties

  1. Wim de jong:
    26 juli 2021
    Pain aux Chocolat. Het woord roept herinneringen op over heerlijke zaken. En fietsen over rotspaden doet me denken aan Matthieu van der Poel op de OS. Met jullie is het gelukkig goed gegaan.
  2. Simon de Jong:
    12 augustus 2021
    Fijn, dat jullie het gehaald hebben. Goed gebikkeld, na geleden pijn is het goed rusten
  3. Ellen en Ronald:
    6 september 2021
    Citaatje van Pessoa: “The value of things is not the time they last, but the intensity with which they occur. That is why there are unforgettable moments and unique people”. Ben blij met mijn unieke allerliefste broer!