Dag 1, alle begin…

… is moeilijk. Ja, dat geldt zelfs voor vakantie vieren. Het ging vandaag nog niet van een leien dakje.

Zoals in de proloog al aangegeven zijn we een dag later vertrokken dan gepland. Op zich een wijs besluit want vandaag was het mooi en vooral droog weer. Het betekende wel dat we een stukje moesten inhalen want we hebben te maken met afspraken (deadlines). Vrijdagavond met Kristof en Hannelore in Gent en dinsdag met Kiki in Brighton. Dus we hebben gesmokkeld en zijn met de trein van Leiden naar Goes gereden. 

Van Goes ging de tocht naar Vlissingen waar we de (geplande) draad weer oppikken. Zoals zo vaak is het begin van een vakantie een beetje stroef. Het lichaam wil eigenlijk rust en de geest is er nog niet klaar voor. Bij mij manifesteerde zich dat met een totale futloosheid rond kilometer 30, bij Veere. Ik kreeg er geen gang meer in. Hooguit 13 kmh op de teller, dat is net genoeg om niet om te vallen. Hoezeer Ellen op haar elektrische fiets mij ook aanspoorde, ik kon niet meer. De man met de hamer, hongerklop, lege benen… alles werkte tegen. 

Toen ik echter bij een AH wat druivensuiker had gekocht en er 3 achterelkaar naar binnen werkte ging het weer een stuk beter. In no time waren we op de eindbestemming in Vlissingen waar we op een grasveldje tussen een parkeerplaats en een tennisbaan staan. Aan het gekreun hiernaast te horen staat Nadal op de baan…

Om de dag compleet te maken bleek één van de blikjes bier die we gekocht hadden open te zijn gegaan in mijn tas. Mijn regenjas was verzadigd van het bier. Zoals gezegd: alle begin is moeilijk.

Tot slot: voor ons was deze dag het ietwat moeizame begin, maar voor velen was het een glorieus einde: de afsluiting van de middelbare schooltijd met het halen van hun diploma. Gefeliciteerd allemaal !! Yeah !

Ook goed gegaan is het avondeten: we hebben vandaag verse zeekraalsalade gegeten. Onderweg gekocht bij de boer … hmmm.