Dag 14, Parel nr.1 … ??
22 juni 2022 - Carmarthen, Verenigd Koninkrijk
Sowieso een bijzondere dag want onze jongste is vandaag 25 geworden… ‘n kwart eeuw, het is nauwelijks te beseffen dat het al zo lang geleden is dat Kiki op onze slaapkamer in Voorschoten ter wereld kwam ... dat was nog es een parel!
Het gebied ten westen van Swansea is fantastisch. We hebben langs de kust gefietst die hier voorzien is van zandstranden en verderop reden we door prachtige bossen/parken over asfalt van de beste kwaliteit. Deze kant van Swansea is een stuk mooier dan de oostelijke kant waar de Tata Steel fabriek staat. We kunnen ons voorstellen dat aan deze kant de beter betaalde arbeidskrachten van Tata wonen. Dat blijkt uit de t-shirts van de joggende mensen en het feit dat overal ‘sponsored by Tata Steel’ op staat.
Het gebied tussen Swansea en Carmarthen bestaat voornamelijk uit diepe riviermondingen die debet zijn aan spectaculaire uitzichten over de deltas. Natuurlijk werden er de nodige inspanningen gevraagd door de veelvuldige ‘kuitenbijter’-heuveltjes maar dat maakte de rit alleen maar mooier. En ‘pointless’ waren deze ‘ups and downs’ zeker niet want op iedere top wachtte weer een nieuwe ‘bay view’.
Eigenlijk grensde alles aan perfectie vandaag, totdat….
10 kilometer voor het einde van de rit Ellen’s fiets opeens rare geluiden begon te maken en later zulke rare trillingen in de trappers veroorzaakte dat Ellen niet meer verder durfde te fietsen. Overleg met de dealer in Nederland leverde niet direct een oorzaak van het probleem op. Dus met de moed der wanhoop zijn we doorgegaan richting Carmarthen waar volgens Google een fietsenmaker te vinden was. Hij was helaas niet open, maar toen we door het raam van zijn winkel naar binnen stonden te gluren ging het raam boven ons open. Het was de eigenaar die vroeg wat er aan de hand was. We hebben afgesproken dat we morgenochtend terugkomen zodat hij kan kijken wat er aan de hand is. Ik vermoed/hoop dat het de trapas lagers zijn die hij kan vervangen. Als het probleem in de elektrische aandrijving van Ellen’s fiets zit, dat weten we niet hoe en of we verder kunnen. We hopen dat morgen niet het einde van de tocht betekent …
Na de fietsenmaker zijn we richting de camping gefietst, nog 7 kilometer te gaan en een pittige helling. Gelukkig zijn we heelhuids aangekomen. De camping zelf is weer super, met aardige eigenaren (een stel) en aardige buren die niet kunnen geloven dat we een hele tocht/vakantie maken op alleen een fiets. Nu nog zien dat die fiets niet ons Waterloo wordt … Wordt vervolgd ;))
en wat jullie al niet meemaken. voor mij een reden om het maar bij Frankrijk etc te houden. uk en Ierland zijn echter toch weer compleet anders!
geniet van jouw reis. we blijven het met belangstelling volgen.
Ik ga duimen voor jullie dat Ellen haar fiets gemaakt kan worden. 🍀