Dag 20: on the move again!!!

Yeah!! Vanochtend heeft Mr. Hobbs de fiets van Ellen weer aan de praat gekregen. Met een ruil-motor en het fixen/solderen van een paar kapotte draadjes naar de snelheid sensor is de fiets weer operationeel. Dank aan iedereen die heeft meegewerkt aan de oplossing !

We hadden afgesproken dat we hoe dan ook zouden gaan fietsen als de motor het weer zou doen. Dus we zijn teruggefietst naar de camping en hebben de boel ingepakt. Na afscheid genomen te hebben van Shane en Bonnie (de eigenaren van de camping) vertrokken we naar de volgende tussenstop. Shane vroeg nog of we counseling nodig hadden dat we onder deze omstandigheden wilden gaan fietsen ... 

En inderdaad: we wisten al dat het weer niet ging meewerken vandaag, maar tegen zo veel regen bleek geen regenkleding bestand. Ook niet de net gekochte overschoenen die je schoenen en voeten droog zouden moeten houden tijdens een bui. En niet te vergeten de wind die met 5 op de teller grotendeels van voren kwam.

Maar we waren blij en opgewekt, want we konden weer fietsen. We konden door !! Yeah !

De andere weggebruikers die ons omhoog zagen ploeteren tussen stromende bergbeken die over het asfalt naar beneden kolkten konden alleen maar meewarig hun hoofd schudden. Ons enige excuus: ‘ we are Dutch, this is what we do’.

Tijdens het fietsen moest ik terugdenken aan onze tocht in Frankrijk, en zocht naar een verklaring waarom het fietsen hier zo veel zwaarder is dan daar. Volgens mij komt het door de vorm van het landschap. Waar in Frankrijk sprake is van een glooiend landschap zijn het hier meer plooien. Het is echt nooit vlak, je gaat alleen maar stijl omhoog en stijl naar beneden. Dat haalt de vaart er flink uit.

Een andere analogie met onze Frankrijk tocht: daar gingen we na aankomst en tent opzetten lekker een verkoelend bad nemen in het zwembad. Hier gaan we na het opzetten van de tent warm douchen, hahaha. Het effect is nagenoeg hetzelfde: een heerlijk voldaan gevoel.