Dag 23, de survival wet van 3

In ‘de Correspondent’ las ik een transcript van de podcast van Lex Bohlmeijer (aanrader!) met wildernisgids Alexander Nieuwenhuis. Daarin komt de ‘survivalwet van 3’ aan de orde. “We hanteren in de survival de wet van drie: drie minuten zonder zuurstof, drie uur zonder shelter, drie dagen zonder water, drie weken zonder voedsel… en de mooiste: drie maanden zonder gezelschap.”, aldus Nieuwenhuis. (Zie: https://decorrespondent.nl/13493/eten-is-je-laatste-prioriteit-als-je-verdwaalt-in-de-natuur-zegt-deze-wildernisgids/592018827521-2bb1fda3)

Shelter staat dus boven water en eten in de prioriteitenlijst. En dat is nu precies onze uitdaging. We zijn vandaag niet vertrokken van de camping omdat we nog geen plek voor vanavond hadden gevonden, en (eerlijk is eerlijk) er stond weer vies weer op de planning voor vandaag. Maar het gebrek aan beschikbare accomodaties is toch wel een dingetje geworden. Vandaag is de vakantie begonnen in Ierland en er is (bijna) nergens meer een plek te vinden. Niet op de (spaarzame) campings, niet in hostels, hotels, B&B’s of waar dan ook. We hebben onze zoektocht moeten uitbreiden tot ver voorbij de rijkwijdte van één dag fietsen.

We hebben nu dus voor morgenavond een (veel te duur) hotel geboekt in Cork. Om daar te komen moeten we met de trein. Het spoorwegnet in Ierland is echter in een stervorm rond Dublin gebouwd. Twee plaatsen aan de kust hebben dus geen directe verbinding. Je zult dus eerst een eind richting Dublin moeten reizen om daarna min of meer terug naar de kust te gaan.

Een ticket boeken gaat hier (zoals dat in een modern land hoort) online. Echter met een krakkemikkige 3G verbinding is dat op zich al een uitdaging. Toen bleek dat onze ideale verbinding geen opties meer had voor fietsen wilden we de minder ideale boeken, echter die waren in de tussentijd óók al volgeboekt. Het enige overgebleven alternatief was de trein van 7:20 in de ochtend … Dat betekent om 4 uur opstaan om op tijd in Waterford te zijn. Helaas! Er bleek een veer op onze route te liggen die pas om 7 uur begint te varen, dus zouden we de trein niet kunnen halen. Tenzij we omfietsen, een detour van 20 km. Nòg vroeger op pad dus … Het hotel dat we geboekt hadden was ‘non-refundable’. Daar lag dus ook geen optie meer in voor ons.

We hadden ons er bij neergelegd dat we een zeer korte nacht voor de boeg hadden. Ellen en ik zitten gelukkig in een overdekte shelter waar een fijn kacheltje brandt en houden de moed erin terwijl de harde wind onze tent geselt. We zien de net-aangekomen kampeerders vechten met de wind om hun tent opgezet te krijgen. Soms is het zo erg dat ik even een handje ga helpen. Om het plaatje van typisch Ierse omstandigheden compleet te maken komt vanavond een live band spelen hier op de camping. Daar zien we naar uit.

Onderwijl probeer ik nog een keer de online trein ticket-site op het internet en warempel opeens is de optie van 13:05 uur weer beschikbaar! Yeah ... snel geboekt en de oude boeking geannuleerd. Eindelijk keert de mentale rust weer terug: we kunnen morgen redelijk normaal opstaan, hoeven geen idiote omweg te fietsen plus we komen op een normale tijd aan in Cork.

Lessen voor de komende tijd: we kunnen niet meer (zoals in Frankrijk) halverwege de dag gaan relaxed uitzoeken waar we de avond doorbrengen. We zullen vanaf nu minimaal één dag vooruit moeten plannen om zeker te zijn van onderdak.