Dag 3, The Good, the Bad and the Ugly

De dag begon met een treinrit van Gent naar De Panne. De fiets meenemen in de trein is makkelijker en goedkoper dan in NL. Alleen het in- en uitstappen is wat steiler dan we gewend zijn. Vanuit de Panne reden we naar Duinkerke. Onze associaties bij Duinkerke waren zoiets als Koudekerke of Serooskerke. Waarschijnlijk een schattig dorpje met niet al te veel inwoners. Pffew, dat viel tegen ! Vanaf het eerste bord ‘Duinkerke’ tot aan ‘centre ville’ was zeker 10 km. Vanaf dat punt was het ook nog 10 km tot aan de ferry. Onderweg een overdaad aan prachtige gebouwen, nieuw en oud, een tall-ship driemaster in de haven en een goed fietspaden-net. De plank dus goed misgeslagen.
Het plan was om om 16 uur de ferry naar Dover te nemen. Het is anders gelopen…

The Good:
Het weer zat op zich goed mee, een aangename 19 tot 20 graden en veel zon. De fietspaden waren zowel in België als in Frankrijk ook aangenaam, al hadden we in Frankrijk een paar stukken zonder fietspad, daarover later meer.
De camping waar we nu zijn ligt aan het strand van Grevelingen (Gravelines) waar we zojuist, vrijwel alleen, lekker samen op onze tarp geborreld en gesnackt hebben. Dat strand is waanzinnig breed (zie foto) waardoor je de zee nauwelijks ziet of hoort. Best bijzonder. Jenny was er via de telefoon ook even bij, was fijn je te horen lieve vriendin (and take care xx)! Terug bij de tent kwam de buurman ons zojuist nog een ‘good’ bord pasta brengen. Hij had te veel gemaakt zei hij ...fantastisch!

The Bad:
Een straffe zuid-wester vandaag zorgde voor behoorlijk veel tegengas, juist toen we haast wilden maken om de ferry te halen. In Duinkerke stond om de 500 m een stoplicht (90% op rood) wat ons gemiddelde ook al aardig naar beneden haalde. En als klap op de vuurpijl reden we weer verkeerd, dit keer niet door een navigatiesysteem, maar een fout in de kaart. De weg die we moesten nemen bestond (nog) niet (meer). Kortom we kwamen te laat aan bij de ferry en helaas bleek de volgende ferry pas om 20 uur te gaan. Toen maar besloten om een camping in de buurt te vinden, waar we nu zitten. De weg er naar toe kon ook gerust ‘bad’ genoemd worden: een stuk 3 baans weg zonder fietspad. We hebben naar aanleiding van de verhalen die we gehoord hebben over fietsen in Engeland fietshelmen aangeschaft. Deze hebben we nu voor het eerst opgezet. Het voelde echt niet prettig.

The Ugly:
Het feit dat de camping, zoals we net lazen op het Internet, naast een kerncentrale ligt was niet eens met meest ‘ugly’ wat we vandaag meegemaakt hebben. De omgeving van de terminal van de ferry waar we vergeefs naar toe gefietst zijn was het meest mistroostige wat we sinds lang gezien hebben. Er was bijna niemand, de omgeving was volledig geasfalteerd en waar dat niet was groeiden in een paar kiezelstenen enkele sprieten onbeduidend gewas. Hitchcock zou er een mooie film gemaakt kunnen hebben, inclusief het gribus-geluid van klapperende touwtjes tegen een vlaggenmast. Brrr.
Maar het ergste was toch wel de aanblik van tientallen vluchtelingen, lopende langs het fietspad en verscholen in hutjes in de greppels. Hier laat de mensheid zich van zijn lelijkste kant zien. Het feit dat wij nu comfortabel in onze tent vakantie vieren op enkele honderden meters van mensen die van huis en haard gevlucht zijn geeft een wrange ondertoon aan deze locatie.

Morgen hopen we dan toch echt de ferry naar Dover te kunnen nemen want er staat nog een date in de agenda: Kiki, maandagavond in Brighton!