Dag 41, Ireland unplugged

Vandaag maken we Ierland mee zoals Ierland bedoeld is: 16 C en een wind met kracht 4 uit het westen. Niet die overdadige zon zoals we die al enige tijd kennen, nee gewoon Iers weer uit de boekjes. We horen de wind gieren door de bovengrondse stroomleidingen terwijl we westwaarts naar de kust ploeteren. Ellen’s knie maakt het soms lastig, maar we hoeven niet zo veel kilometers te maken vandaag. Onze volgende deadline zijn de treintickets van Galway naar Dublin aanstaande maandag. Alle tijd dus. 
We vertrokken vandaag van onze eco-camping om aan te komen op een andere eco-camping. Deze is volledig ‘off-grid’ dus alleen maar stroom uit zonnepanelen, warm water uit een zwarte rubber slang etc ... Jammer dat zo’n ideologische camping ook meteen zo’n scharrige indruk geeft. Dat kan volgens ons mooier en leuker.

Maar zoals gebruikelijk loop ik op de dingen vooruit. Want onderweg kwamen we boeiende dingen tegen zoals het Trump International Golf Course. Ik wilde eigenlijk een selfie maken terwijl ik tegen het aankondingsbord zou piesen, maar dat mocht niet van Ellen. Nu de vlaggen er halfstok hingen (Ivanka is immers overleden) vond ik het zelf ook ongep(l)ast. 
Ook de kliffen van Kilkee waren het aanzien meer dan waard. Ze zijn net iets kleiner dan die van Moher waar we morgen heen gaan, dus weinig toeristische aandacht hier voor. Daarom misschien mooier? 
Vanavond lekker gegeten in een van de lokale etablissementen en ons weer verbaasd over het af te rekenen bedrag. Daarvoor zou je in Nederland al gauw een Bib Gourmand verwachten. Nou ja, de zeeforel was lekker maar het bleef gewoon een eetcafé ….