Dag 6, The white cliffs of…

Het is zo ver: we zijn aangekomen in Brighton en terwijl dit verhaal geschreven wordt zit Kiki bij ons in de tent (gezellig!) en loopt er een vos voor onze tent langs ... huh ? Het is al donker dus onze foto’s (bewijsmateriaal) zijn een beetje vaag, maar het is echt waar.

En het was al een top-dag voordat dit gebeurde: een zonnige, vrijwel wolkenloze dag met wat minder wind dan voorheen en dit keer eens niet op de kop.  De dag begon met 4 eenden die naast onze tent bivakkeerden. Zo gauw ze het geritsel van ons ontbijt hoorden kwamen ze nieuwsgierig informeren of er nog wat te snaaien viel … helaas.

We volgden de NCR2 richting Brighton en kwamen door prachtige stukken natuur, reden over de witte kliffen, zagen een azuurblauwe zee en er hingen paragliders in de lucht.
Ik mag van Ellen niet al te zuur doen over de erbarmelijke staat van de wegen, maar ik wil jullie toch niet de foto onthouden van hoe de wegen hier gerepareerd worden (als ze al gerepareerd worden). Zoals je kunt zien wordt er een bak met stenen in het gat gegooid wat gedicht moet worden … klaar! Daarentegen hebben we in een prachtige tea-garden een kopje thee met taart genuttigd. Dit was zo op en top ‘English’ dat dat de balans weer in evenwicht bracht.

Voordat we in Brighton aankwamen reden we door Peacehaven. We hebben zojuist van Kiki geleerd wat PUD betekent: Pointless Ups and Downs. Dat was precies het gevoel dat we hadden in Peacehaven. Een stevige klim is niet erg als deze beloond wordt met een mooi uitzicht, maar gewoon naar boven, weer naar beneden, weer naar boven, en naar beneden zonder dat het landschap ook maar enigszins inspireert mag best pointless genoemd worden.

Toen we aankwamen op onze camping van de Brighton Caravan and Motorhome Club zagen we opnieuw ‘white cliffs’, ditmaal in een andere context: die van een muur van witte caravans en motorhomes die het pad naar het tentenveld omhulden. Gelukkig zijn ze weer aan het zicht onttrokken hier op het groene tentenveld en genieten we van de brutale aanwezigheid van Lowieke de Vos uit het grote dierenbos. Morgen Brighton verkennen…