Dag 10, fijne fietsdag en goed nieuws

Het is de 10e dag van onze reis, tijd om de balans op te maken en wat statistieken in de groep te gooien. Er staan inmiddels 538 km op de teller. Op de nieuwe fiets zit zo’n klein metertje die afstanden e.d. bijhoudt. Zo kan ik zien wat de totale afstand is sinds vertrek maar ook de dag afstanden. Handig !
De laatste dagen zaten we iedere keer tussen de 65 en 70 km per dag. Dat ligt deels aan onze toegenomen conditie en deels aan de wind. Die is nu zwak en gedeeltelijk op de rug. (Daarmee een van onze lezersvragen beantwoord…;-))
Onze gemiddelde snelheid is gestegen naar boven de 16 km/h. Dus uiteindelijk fietsen we maar effectief zo’n 4 uur per dag.

Na de gezellige afsluiting van de dag met Sarah en Samuel vanochtend weer om 10 uur vertrokken zuidwaarts, richting Bonn. Je merkt dat het Rurhgebied achter je komt te liggen en er verschijnen mooie, dure huizen en appartementen langs de Rijn. Veel huizen zullen destijds door ambassades gebruikt zijn, maar nu door de gefortuneerden. Na Bonn doemen aan de overkant de steile hellingen van Königswinter op. We moeten de keuze maken of we het aandurven daar tegenop te fietsen (alternatieve route) of de originele route langs de Rijn en Main. De hitte die zich gedurende de dag ontwikkelt en de dreiging van onweer de komende dagen dwingt ons het hazepad te kiezen ten zuiden van Frankfurt. Maar de definitieve beslissing valt pas bij Koblenz..

Ondertussen fietsen we over heerlijke lommerrijke paden langs de Rijn. De enige dissonant zijn de hobbels in de weg vanwege de wortels van de bomen die het asfalt omhoog duwen. We krijgen er schaduw en koelte voor terug dus we vergeven ze..

De dure huizen beginnen in het niet te vallen door de kastelen en burchten die hier en daar opduiken (er is altijd iemand die rijker is dan jij..) Deze zijn soms omgeven door prachtige parken die vaak toegankelijk zijn voor de burgers. Daar wordt gretig gebruik van gemaakt en overal zie je mensen hun lichamen aan de zon offeren.

Remagen (waar we nu kamperen) is bekend van de brug over de Rijn die tijdens WOII de enige was die niet vernietigd was en belangrijk was voor de opmars van de geallieerden. Er is een beroemde film over gemaakt: “``The bridge at Remagen”. Onze camping is genaamd ‘Golden Mile” en dat was vroeger een krijgsgevangenenkamp van de geallieerden. Ik ga er van uit dat het hekwerk om de camping niet dezelfde is als destijds.. 

Terwijl ik hier zit te typen komt het nieuws binnen dat Kiki heeft gekregen wat ze wilde, nl een aanbod voor een 6-jarig PhD program (incl funding en health insurance) aan de universiteit van Pittsburgh USA! We zijn super blij maar ook een beetje geraakt door het besef dat ze nu echt gaat emigreren, en Amerika is ver weg… Ons gemoed is een sprankelende lach met een beetje traanvocht. Kiki !!! Je bent een kanjer !!!