Dag 35, Rare jongens die Romeinen

Gisteravond, op die overvolle stadscamping, hebben we Aden ontmoet, uit Ierland. Aden is een ‘lonesome cowboy’ van de buiten-categorie: hij klampte ons al aan op weg naar de camping omdat hij de route niet wist. Langzamerhand kwamen we erachter dat hij volstrekt onvoorbereid onderweg was en we waren des te meer verbaasd dat hij een wereldreis wilde maken. ‘China ofzo’ dacht hij aan. Hij reed op een volstrekt ontoereikende fiets (die al een paar keer kapot was gegaan), hij gebruikte geen navigatie (een zelfverklaard digibeet) en begon last te krijgen van zijn knie… Ik denk dat hij rekent op het geluk van de Ieren (klavertje vier) om de route te kunnen voltooien. We hebben geprobeerd hem praktisch en moreel een beetje te steunen, maar wij hebben een hard hoofd in zijn expeditie …

We zijn vroeg vertrokken vanochtend omdat we de hitte wilden vermijden. De route van vandaag bestond namelijk uit een weg over de winterdijk van de Donau. Degene die deze weg oorspronkelijk getekend heeft had waarschijnlijk alleen een potlood en lineaal ter beschikking want de dijk is over een lengte van ruim 20 kilometer kaarsrecht. Ons geluk was dat we de wind mee hadden, dus de reis ging erg voorspoedig. De omgeving van deze dijk is wat men in het Duits een ‘Aue’ landschap noemt: een laagliggende gebied dat regelmatig door hoogwater overstroomd. Het is een prachtig natuurgebied, een van de laatst overgebleven rivieroerbossen, dat door een paar natuurbeschermers en vele demonstranten is gered doordat ze de bouw van een stuwdam hebben kunnen tegenhouden. Bravo! Wat is het mooi geworden.

Uiteindelijk staken we de Donau weer over naar de zuid-zijde om in een van de laatste plaatsjes voor de grens met Slowakije ons bivak op te slaan. Hier staat de Romeinse tijd weer volop in de belangstelling met themaparken, opgravingen en veel monumenten. Het plaatsje Bad Deutsch-Altenburg telt nu nog hooguit 1000 inwoners maar dat waren er in de Romeinse tijd meer dan 50.000. Onvoorstelbaar! Nu zijn het plaatsjes waar tussen 14 en 16 uur overdag echt helemaal NIETS te doen is: alle café’s, winkels, restaurants etc zijn dicht. We waren express vroeg aangekomen, en hebben alle straten van het dorp gezien op zoek naar iets wat geopend was, maar helaas. Tot 16 uur hebben we dorst geleden, daarna ruimschoots goed gemaakt :-)