Dag 14, the walk of shame.

De camping van gisternacht hadden we uitgekozen op de aanwezigheid van een zwembad. We hebben dus voor het eerst gezwommen en dat was heerlijk na 75 km fietsen in zo’n warme drukkende dag. Heel even liet het weer zich van zijn lelijke kant zien door een korte felle stortbui met veel wind. Daarna was het weer lekker een stukje koeler op de camping.

’s Ochtends, als wij ons opsta-protocol uitvoeren (koffie, ontbijt, inpakken en wegwezen) zit ik altijd geamuseerd te kijken naar de mannen (het zijn altijd mannen) tijdens hun ‘walk of shame’ als ze met een doos vol fermenterende excrementen (al dan niet op wieltjes) richting sanitair lopen. Daar worden deze dozen geleegd en schoongemaakt voor de volgende shi(f)t. De geur die daarbij vrij komt is vergelijkbaar met een gierton die pal onder je neus de klep open zet. Waarom doen deze mensen dit zichzelf aan? Waarom gaan ze niet gewoon naar de in Duitsland (zeer schone) toiletten die we hier op alle campings tegen komen? Dat gênante gesjouw met je eigen stront en die van de misses, alleen omdat je niet het toilet wil delen met een ander?

Enfin, we zijn weer vertrokken richting Mainz. De eerste 10 kilometer zijn altijd erg prettig, met nog een afkoelend windje, vandaag zelfs een beetje in de rug. We schieten flink op met een gemiddelde van bijna 18 km/h en we merken dat onze spieren al een redelijke stap vooruit hebben gemaakt. Maar het wordt een korte dag vandaag, én omdat het weer warm wordt, én omdat ik besloten heb toch een ander zadel te gaan kopen. In Mainz heb je keuze uit een groot aantal fiets-speciaalzaken dus de kans dat ik een passend zadel vind is reëel.

Mainz zelf heeft geen indruk gemaakt. De weg de stad in was druk en liep door een industrieterrein. Ook verderop in de stad was het chaotisch, wellicht vanwege de opbouwwerkzaamheden van een kermis of zoiets, want overal in de stad wordt opgebouwd. Ik ben alleen de stad in gegaan voor mijn zadel en Ellen bleef op de camping. De dom, wat toch de grootste attractie is van de stad, bleek onzichtbaar door alle bebouwing er omheen. Ik heb een volledig rondje om deze gigantische kerk gemaakt zonder ook maar een moment meer dan een glimp ervan te kunnen zien. Jammer.

Terug op de camping was de weerswaarschuwing voor morgen hét gesprek op het gezellige tentenveld. Morgen wordt afgeraden te kamperen omdat er veel krachtige rukwinden met onweer worden voorspeld. We hebben dus maar gauw een hotel geboekt ten zuiden van Frankfurt.