Dag 34, Wiener Melange

De ochtend begon, zoals gisteren en eergisteren met een overdadig ontbijt van gastvrouw Renate in Tulln. We hebben in Tulln heerlijk geluierd aan het plaatselijke natuurbad, een beetje sight seeing gedaan in het centrum (best aardig) en we hebben een groot pakket met spullen terug gestuurd naar huis. Boeken die we uitgelezen hadden en spullen die we niet nodig bleken te hebben zoals het zonnepaneel (een reserve accu opladen ‘s nachts is veel effectiever) en warme kleding…puf.

De tocht ging gewoon door over de mooie DonauRadWeg die aan beide kanten van de Donau loopt. Dat de Donau zorgt voor volop energie voor waterkrachtcentrales is nu wel bekend. Maar onderweg (eergisteren eigenlijk al) kwamen we ook een kerncentrale tegen. Het bijzondere van de centrale is dat hij nooit in gebruik is genomen. Tegen de tijd dat de bouwwerkzaamheden klaar waren is er een referendum gekomen en de bevolking van Neder-Oostenrijk besliste dat deze niet in gebruik zou worden genomen. Dus als je nog op zoek bent naar een kerncentrale met weinig kilometers op de teller…

Verder blijft de Donau fascineren. Door de ontelbare hoeveelheid beekjes en riviertjes die haar allemaal hun water afstaan heeft ze inmiddels flinke proporties aangenomen. Soms stroomt ze statig tussen de heuvels door en soms is het landschap zo vlak als Flevoland. Dan lijkt de Donau wel het Nijkerkernauw. Dat wijdse van de Donau staat een beetje voor de ruimte die de mensen in Oostenrijk hebben. Ze hebben meer ruimte in hun huizen maar ook er omheen. Er is in iedere stad wel ruimte voor een park. En in die parken is het nooit druk, want ze zijn groot. Ik denk dat het meespeelt in het relaxte karakter van de Oostenrijkers.

We reden Wenen binnen via de ‘Donau Insel’. Dat is een langgerekt eiland midden in de Donau van wel 15 km lang. Op dat eiland mogen alleen fietsers en wandelaars komen. Links en rechts van je zie je de stad steeds dichterbij komen. Er wordt flink gebouwd aan Wenen. Fascinerend is dat de hoogbouw van zowel woningen als bedrijven door elkaar heen loopt. Die nieuwbouw wijken zijn erg hip. En ook hier worden weer parken aangelegd. 

Zo’n enorm park zagen we vandaag ook in de Weense binnenstad. Prater is wellicht bij velen al bekend maar het verbaasde ons vandaag toch hoe groot dit park, dat midden in de oude stad ligt, is. Ondanks dat Wenen ruim twee miljoen inwoners telt is ook dit park niet erg druk, zelfs niet op zo’n hete dag als vandaag. Er waren wel veel mensen, maar er is nog meer ruimte. En dan te denken dat er meerdere parken midden in Wenen liggen. Het verbaasde ons dat er ook best veel fietspaden zijn die ook druk gebruikt worden. Wenen wordt echt een fietststad de komende jaren…

Nu zitten we op de stadscamping van Wenen, en zoals vele stadscampings valt deze rauw tegen in vergelijk met al die mooie plekjes die we hebben mogen zien. We horen de snelweg en af toe een trein (die hier nogal flink toeteren). Het tentenveld is zo ongeveer het afvoerputje van de camping en er staan hier zeker 50 tenten. Maar ja, als er geen keuze is kun je overal mee wegkomen.
Morgen gaan we gauw verder richting Bratislava. Nu wachten we nog even het onweer af wat aangekondigd is. De wind is al flink toegenomen….