Proloog: verkeerde afslag

Dit jaar hebben we onze blik oostwaarts gewend. Via de Limes, dat is de noordgrens van het oude Romeinse rijk fietsen we richting Budapest. We hebben onze terugreis geboekt op 8 augustus in Villach, Zuid-Oostenrijk. Daar nemen we de fietsbus terug naar huis, onze enige echte deadline voor de komende twee maanden.

Maar nu eerst de voorbereidingen. Op zondag zouden we een begin maken met de voorbereidingen: onze spullen van zolder halen en alvast wat boodschappen plannen. De fietsen had ik allebei al eerder voorbereid op dit nieuwe avontuur. Nieuwe ketting en tandwielen voor mijn ros, en van die van Ellen werd de accu ge-update met nieuwe software en werd de versnellingskabel vervangen. We waren al helemaal in de voorbereidings-mood: een lichte, opgewekte spanning was merkbaar in huis.

Maar toen namen we maandag de verkeerde afslag: met mijn boodschappen in de fietstas kwam ik terug van de winkel en zette mijn fiets tegen de fietsbeugel voor de deur. En, wat mij anders nooit overkomt gebeurt me nu: ik vergeet de fiets af te sluiten nadat ik de tassen er van af gehaald had. Jarenlang gebruik ik meerdere keren per dag de fiets en vergeet nooit af te sluiten. Regelmatig denk ik dat ik het vergeten ben en ren dan naar buiten om te constateren dat hij gewoon op slot staat. Maar gisteren niet. Een paar uur later kijk ik naar buiten en zie geen fiets staan. Even knettert het in mijn bovenkamer en daarna werd ik razend. Woedend op de dief en op mezelf. Hoe kan ik zo stom zijn? Uitgerekend nu, 2 dagen voor vertrek! Ik heb de omgeving afgekamd (totaal onzinnig natuurlijk), aangifte gedaan bij de politie en de verzekering. Er zit weliswaar een GPS tracker op de fiets, maar dat heeft bij de vorige keer ook niets geholpen dus vestig ik mijn hoop er maar niet op.

Het is de spreekwoordelijke domper op de feestvreugde. Mijn verstrooidheid, ADD (intredende dementie ;) wie zal het zeggen?) heeft er voor gezorgd dat we nu de plannen moeten herschrijven. Maandag waren vrijwel alle fietsenwinkels dicht, dus daar konden we even niks mee. De verzekeraar neemt 48 uur de tijd om de fiets terug te kunnen vinden, daarna wordt hij als 'verloren' aangemerkt, maar 48 uur wachten is geen optie. Omdat hij niet afgesloten was zal er ook niks uitgekeerd worden, dus ook nog een financiële domper. Ik heb alle websites afgezocht naar een betaalbaar tweedehands alternatief en heb vandaag, dinsdag, gelukkig een fiets gevonden: een zelfde Santos Travelmaster 2.8. Vanmiddag nog wat accessoires gekocht die ik er zometeen ga opzetten. Dan lijkt hij weer helemaal op de verdwenen voorganger en is het net alsof er niks gebeurd is… lekker puh!

Zo werd een redelijk gedegen voorbereiding (want we hebben ons al aardig ingelezen in de Limes met behulp van een routeboekje van Europafietsers) op het laatste moment toch even de gebruikelijke chaos bij ons in huis. Maar … behalve dat we natuurlijk wel balen van deze financiële tegenslag, zijn we inmiddels weer positief gestemd: donderdag vertrekken we!