Dag 8, kleintje Düsseldorf

Omdat we Keulen al redelijk vaak bezocht hebben, dachten we deze fietstocht een bezoekje te brengen aan de stad Düsseldorf. Keulen is in de oorlog bijna kompleet platgebombardeerd, Düsseldorf maar voor de helft. Daarom is destijds besloten dat de laatste stad de Landeshaubtstadt van Nordrhein Westfalen werd. De Landestag (parlementsgebouw) van NRW is het eerste gebouw dat we tegenkwamen toen we de Rijn overstaken. Ellen had een mooi programma in gedachten met veel culturele bezoekjes, maar het bleek dat we net op een ongunstig moment in de stad waren. Sommige tentoonstellingen waren al afgelopen en andere waren nog niet begonnen.

De bezichtiging van de ‘Medien Hafen’, het mediapark van Düsseldorf, in het havengebied deed ons denken aan Rotterdam. Er zijn sowieso veel parallellen tussen deze twee steden. Ze hebben allebei veel water met rondvaartboten en water taxi’s, veel moderne gebouwen en een hoge toren (Euromast/Rheinthurm). Ze hebben allebei ongeveer 600.000 inwoners en een vrij internationaal karakter. Ook veel spiegelende gebouwen zoals er sinds kort ook in Rotterdam een te zien is!

Cultureel werd het vandaag toch nog door een bezoek aan K21, waar een tentoonstelling van Jenny Holzer was. Zij maakt indrukwekkend werk waarmee ze een statement maakt (letterlijk) tegen oorlog, en alle andere vormen van onderdrukking. Krachtig en best heftig.

Toen verder naar de Königsallee, een statige sjieke winkelallee, waar echter niet alle huizen even goed in het straatbeeld passen. Iets verderop lag het grappige standbeeld “Auseinandersetzung” (‘woordenwisseling’), symbool van een generatiekloof. En opeens stonden we (unabsichtlich!) in de Rheinstraße waarmidden op straat een Biergarten was. Supergezellig. Even dachten we nog dat we gewoon door konden rijden, maar 100 meter verderop keken we elkaar aan en onze fietsen maakten zelfstandig rechtsomkeer, echt waar! Daar drinkt men Altbier, van de Uerige Hausbrauerei. Een soort amberbier a la De Koninck. Ze drinken het uit kleine rechte glaasjes. En de folklore wil dat, als je glas leeg is je (zonder te vragen of te bestellen) automatisch een nieuwe krijgt. Als beloning komt er een extra streepje op je bierviltje te staan. Deze traditie lijkt op het drinken van Kölsch in Keulen maar waag het niet dat te zeggen want je trapt op de lokale ziel! Met wat levende muziek om een en ander in de juiste stemming te houden en de gezellige aanspraak van een stel lokalo’s werd het een super aangenaam verpozen.
Het is dat we nog effe wat inkopen wilden doen, anders…

We hebben na de biertjes een frietje gegeten bij een frituur keten (Frittenwerk) waar je friet met bolognese saus kunt krijgen. Ik weet dat er nu vast een paar Belgen gaan stuiteren, maar het was heel niet vies! Dat komt ervan als je iets heel populair maakt, dan gaan anderen experimenten met jouw vinding. Een beetje zoals de Engelsen met hun taal, daar hebben ze nu ook geen vat meer op, iedereen spreekt het maar intussen kunnen we de oorspronkelijke Britten nauwelijks meer verstaan.

Inmiddels zitten we weer op hetzelfde stekkie aan de Rijn. Moe maar voldaan na een mooie dag in een mooie stad.