Dag 18, je m’excuse

Mensen die mij al langer kennen weten dat ik ooit van mening was dat Frankrijk het beste integraal geasfalteerd kon worden met een grote stippellijn van noord naar zuid, zodat het oponthoud op weg naar Spanje geminimaliseerd kon worden. Ik bied alle Fransen bij deze mijn excuses voor deze boude uitspraak. Zo, het is er uit en dat was nodig want tot nu toe hebben we niet anders dan prachtige landschappen en allervriendelijkste mensen gezien. Bovendien kan ik het erg waarderen dat er in ieder dorp net zo veel Europese vlaggen als Franse te zien zijn. Daar zouden we in Nederland wat van mogen leren.

De dag begon evenwel erg pittig: nadat we in een miezerige regen onze tent ingepakt hadden kregen we meteen na het verlaten van de camping onze uitdaging van de dag voor ogen: Poligny ligt onder aan een plateau waar we boven op moesten zien te komen. Na een half uur en 3,8 km ploeteren hadden we zo’n 250 meter hoogte gewonnen…pfff.

Het rijden op hoogte (we zaten inmiddels ruim boven de 550 meter) betekende dat we getrakteerd werden op prachtige vergezichten. En de Jura is sowieso al prachtig. Ondanks al onze verwoede pogingen dit op foto vast te leggen zijn Ellen en ik van mening dat echte imponerende schoonheid van een landschap zich moeilijk in een foto laat vangen. Stel je bij onze foto’s maar een 10 x zo mooi uitzicht voor om een goed beeld te krijgen.

Al dat geklim en de rare openingstijden van winkels en restaurants (het is vandaag zondag: winkels tot 12 uur open en restaurants na 14 uur dicht) had tot gevolg dat we rond half drie nog niet echt goed geluncht hadden. Ook stond er weer een regenbui aan te komen en, last-but-not-least, om drie uur zou de F1 Grandprix van Hongarije beginnen. Deze factoren hebben er toe geleid dat we een vroege stop hebben gemaakt en nu op een (helaas iets te lawaaierige) grote camping staan aan een mooi stuwmeer van de rivier de Ain. Morgen beloven we beter…

dagcijfers: 46km, 570 hoogtemeters