Dag 18, door Basel

We staan vroeg op (voor ons doen) want er staat een pittige dag voor de boeg. Aangezien we in een hotel sliepen (voor niks want het voorspelde onweer met regen is uitgebleven) waren we weinig tijd kwijt met inpakken. Alleen ontbijten en pleite (zoals dat hoort in dit soort hotels).

We volgden de ‘hoge rijn’ westwaarts richting Basel. Voornamelijk mooie rustige paden, soms met het water op armlengte, dan weer een meter of 20 boven de waterspiegel. Veel mooie gravel paden maar soms ook over of naast een doorgaande weg. Er zijn nog een paar verbeterpunten zeg maar, echter voornamelijk zeer mooie wegen. Het water stroomt nog steeds supersnel en het valt opeens op dat hier eigenlijk nauwelijks kastelen of burchten langs de rivier staan. Wat zou daar de oorzaak van zijn ?

Totdat je in de omgeving van Basel komt (aangekondigd door 2 hoge torens met schuine daken, a la de ‘tieten van Den Haag’), dan wordt de omgeving wat meer industrieel. In Basel wordt je echter over een fiets-boulevard  langs de Rijn geleid (Velostraße) waardoor je alle lelijkheid die je daarnet gepasseerd bent (alleen maar pharma- en chemische industrie) weer snel vergeten bent. Je ziet mensen in de Rijn dobberen die zich met de stroom laten meeslepen. Hun kleren zitten in een speciale waterdichte pakzak waar ze ook nog wat lucht in blazen zodat ze het ook als drijver gebruiken. Een stuk verder op klauteren ze weer aan wal en lopen terug… leuk tijdverdrijf ! 

Over industrie gesproken: Het is typisch om te zien dat vrijwel alle waterkrachtcentrales Duits lijken te zijn, maar dat er één atoomcentrale staat net aan de andere kant van de Rijn in Zwitserland.

Na Basel kwamen we in een gebied dat onlangs is aangewezen als hoogwater gebied voor de Rijn. De uiterwaarden zijn beplant met bomen die goed tegen natte voeten kunnen. Het is inmiddels een geweldig natuurgebied geworden. Wij fietsten met aan de rechterkant de drukke A5 Autobahn die van ons gescheiden was door een hoge berm en aan de linkerkant een fantastisch mooi uitzicht over de vol begroeide uiterwaarden. Echt mooie ‘nieuwe’ natuur.

Nog even voor de camping boodschappen gedaan en met volle tassen moesten we toen nog een flinke klim maken naar het dorpje waar de camping lag. Ook de camping zelf was een uitdaging want het is een terrassen-camping en het tenten veldje ligt natuurlijk helemaal bovenaan.

Fysiek gesloopt na bijna 95 kilometer, maar het uitzicht dat je een blik gunt helemaal tot aan de toppen van de Vogezen maakt alles goed.