Dag 17, Donders !

Ik werd vanochtend al vroeg wakker van het geluid van een rollende donder. Wat klinkt dat toch prachtig in de bergen. Ze hielden soms wel 15 tot 20 seconden aan. Ik keek wel meteen op de weer app en dat zag er ernstig uit. Om 8 uur hoorden we de eerste druppels op de tent vallen en het onweer kwam steeds dichterbij en werd steeds onvriendelijker. Het druppelen werd regen en de regen werd een stortbui. En iedere keer dat je dacht het het niet erger kon zette Pluvius nog een standje bij, en klonken er steeds hardere donderslagen. Dit waren bijbelse proporties. Volgens de lokale weersberichten viel er tot 80mm regen PER UUR !!. Als je de foto van gisteren bekijkt van het grasveldje waar we gegeten hebben, stel je daar vanochtend zwemmende eendjes in voor, echt! De bodem was nog totaal verzadigd van de buien van afgelopen weken en de regen kon dus nergens heen.

Wij hebben onze spullen in de tent ingepakt en zijn naar de overkapping voor tentkampeerders gegaan om te ontbijten. Daar waren onze buren - een jong stel uit Canada , op de fiets met een baby - ook al neergestreken. De weerberichten nauwlettend in de gaten houden en nieuwe plannen maken, om er achter te komen dat die niet kloppen en vervolgens opnieuw te plannen. Zij deden het en wij deden het, en ondertussen keuvelden we wat over onze wederzijdse fietservaringen. Altijd gezellig. Onze tent was door en doornat in de foedraal gegaan maar uiteindelijk zag het er naar uit dat er in de middag een paar droge uren zouden komen - daarna zou het volgens Weer&Radar opnieuw los barsten. Dus we boekten een hotelletje voor vanavond op een afstand die in een uur of 4 haalbaar zou zijn.

Om half een stopte de regen en brak de zon door. Wij meteen weg. Lange broek en regenjas aan. Die moest na een kilometer weer uit, want het was direct warm en vooral heeeel vochtig. We volgen de EV15 (EuroVelo route 15) die bekend staat als de Rheinradweg. We kregen in Schaffhausen nog een blik van de andere kant van de Rheinfall gegund en reden vervolgens over idyllische paadjes Zwitserland uit, en weer in, en weer uit… etc. De grens tussen Duitsland en Zwitserland verloopt hier erg grillig.

We hebben heerlijk gefietst over mooie wegen, mooie natuur en dito landschap. Met name de rode Wouw is hier alom tegenwoordig, ik vind het een indrukwekkende vogel, met zijn typische v-vormige staart en roodbruine verenpakket. Jammer dat die niet in NL voorkomt.

Nu zitten we in een ‘sport-hotel’, midden op een industrieterrein. Het is zo’n onbemand hotel, maar de kamers zijn prima evenals de douche. Ach ja, zo kom je nog eens ergens … We wachten tot de regen komt en zo komt deze dag, die dubieus begon, toch weer tot een mooie einde.