Dag 21, we voelden nattigheid

Het voorspelde noodweer is westelijk aan ons voorbijgetrokken vannacht, dat was een geruststelling. Tijdens het opsta-ceremonieel vielen nog wel wat druppels, maar we hebben alles redelijk droog op de fiets gekregen behalve de tent zelf, die was nog flink nat.

Niet alleen alle tentkampeerders waren al weer vertrokken tegen de tijd dat wij er ook klaar voor waren. Ook veel caravans en campers pakten hun biezen met het oog op het slechte weer de komende dagen. Het zullen niet zo’n goede tijden zijn voor campings…

Toen we eenmaal op pad waren zette de regen flink door, en het bleef de hele dag flink doorregenen. Nu kon ik profiteren van mijn nieuwe waterbestendige Teva’s die ik vandaag natuurlijk aanhad. Met een regenjas aan kan het behoorlijk warm worden, dus kan er via de benen (korte broek) en voeten (Teva’s) extra gekoeld worden.

Voor de lunch pauzeerden we in een soort boerderij-restaurant waar het leek of de boer en boerin zelf in het weekend een eettentje runden. Het was allemaal erg ‘huislijk’ maar het eten was er niet minder om (het duurde alleen wat te lang) en het is blijkbaar cantharellen-seizoen. Eén van de boeren zat op zijn gemak midden in het restaurant de cantharellen schoon te maken terwijl ‘moeders’ op een bankje overal commentaar op zat te leveren.

Helaas bleef ook na de lunch de regen aanhouden. Er ontstonden al diepe plassen op de weg, Met name de gravelpaden werden door het week worden van de ondergrond onbegaanbaar voor fietsen. Er is te veel weerstand als de banden van onze zware fietsen diep in de gravel wegzakken, dus we reden vrijwel overal over de doorgaande weg. Gelukkig is het zondag vandaag en was er relatief weinig verkeer. Een ander geluk was dat de wind dit keer met ons mee deed, maar daarmee was het positieve van de rit wel genoemd.

We dronken koffie in een zeer scharrige Stüble (waar gewoon nog binnen gerookt werd) en ontmoeten daar een andere fietser die ook over de EV15 onderweg was van Basel naar Amsterdam. Hij was gisteren vertrokken en wilde vrijdag in Amsterdam zijn. Hij rijdt ongeveer 160km per dag (!) en vertelde dat hij vandaag in dit weer 3 andere fietsers was tegengekomen en dat wij er 2 van waren.

Inmiddels drijfnat, doorweekt en rillerig hebben we ons uiteindelijk gewonnen gegeven en alsnog een hotel geboekt. En wel is de toeristische plaats Rastatt die een belangrijke rol heeft gespeeld in de Duitse geschiedenis. Het ligt vlak bij Baden-Baden en midden in de stad ligt het Schloss. Daarop hebben we vanwege de regen maar vluchtig een blik kunnen werpen.

In het hotel eerst even lang en warm gedoucht om al het spatwatervuil van ons af te spoelen. Nu zijn we volop aan de slag om met de föhn van het hotel onze kleren droog te krijgen (… maar dit blijft beter tussen ons).