Dag 15, de janusdag

Het was vandaag een dag met twee gezichten. Aan de ene kant hadden we aan het begin een mooie route langs de oevers van de Saône, aan de andere kant een dag met veel drukke wegen en lijflijke ongeriefelijkheden. Laat me uitleggen:

De Saône is een prachtig meanderende rivier die overal gekanaliseerd is. Ze hebben zelfs een kanaal-tunnel gemaakt (bij St-Albin). Dit was de eerste die we gezien hebben. Wel al kanalen over rivieren heen zien gaan maar nog nooit onder een berg door. Er is in de Saône een mooie verdeling gemaakt tussen rivier en kanaal: de eerste is voor de zwanen, de laatste is voor de bootjes. Beide zie je overal, ieder in hun eigen habitat.

Na een kilometer of wat bogen we af en moest er weer wat klimwerk geleverd worden. Vandaag was dat echter anders dan de andere dagen. Op de een of andere manier hadden zowel Ellen als ik weinig energie en viel het klimmen tegen. Automatisch komen dan allerlei pijntjes aan het licht die normaal gesproken ‘weggefietst’ zouden worden. Het was harken geblazen tegen die heuveltjes. Bovendien ging onze route over (te) grote delen met (te) drukke wegen vol vrachtverkeer. Ondanks de grote afstand die men aanhield is het nooit prettig om door vrachtwagens met 90 kmh ingehaald te worden op je fietsje…

De dag eindigde echter opperbest want het toeval wilde dat Kiki op nog geen 6 km van onze route met haar dispuut uit Groningen een vakantieweekje aan het houden was (zo groot is Frankrijk dus helemaal niet). We zijn direct na het opzetten van de tent en een doucheronde even bij haar en haar vriendinnen aangewipt. Het was erg fijn even te kunnen bijkletsen en knuffelen, en toen na een paar biertjes en hapjes weer terug naar de camping. Daar hebben we gegeten in wat je een luxe snackbar zou kunnen noemen ... bavette resp. steak haché met friet, precies wat we nodig hadden.

Cijfers: 70,8 km gefietst, 530 hoogtemeters gedaan.