Dag 24: binnenblijven!

Zoals gezegd was onze nachtrust enigszins verstoord. Komt bij dat de weervoorspellingen voor vandaag steeds somberder werden en dat onze behoefte aan lichamelijke rust er nog steeds was. De uitkomst was dat we een dagje langer blijven op de camping a la ferme. Een laat ontbijt leidde ertoe dat ik pas rond een uur of één bij de supermarkt was. Terwijl ik daar de spullen kocht voor lunch en avondeten, zette Pluvius de hemelsluizen vol open. Het was een oorverdovend geweld op het dak van de winkel. Even leek het erop dat het wat ging minderen dus ik nam het moment en sjeesde naar huis … ehh de tent. Helaas, halverwege kwam de tweede lading alweer naar beneden. Als een verzopen hond kwam ik aan.

Ellen had alles binnen gezet, dus toen zaten we met z’n tweetjes in de voortent. De tent hield zich gelukkig prima, op een paar druppels na hier en daar. De regen bleef maar komen, maar wij zaten relaxed binnen te lunchen. Dankbaar voor de beslissing vandaag niet te fietsen, want we zouden tot op het bot nat zijn geworden.
Onze voortent is net groot genoeg om met z’n tweeën op onze stoeltjes te zitten. Ellen is de organisator in het team, en dat is maar goed ook want anders zou een groot deel van onze vakantie bestaan uit chaos en het zoeken naar spullen. Al onze tassen zijn ingepakt volgens een vast stramien. In iedere tas zitten weer zakjes met bij elkaar horende spullen. Dit zo zijnde, als je samen dicht op elkaar gepakt zit, op voorwaarde dat je elkaar een beetje leuk vindt ;), dan is zo’n regenbui van één tot vijf uur best uit te houden. We hebben zelfs een goeie middagdut gedaan om wat slaaptekort in te halen. Comfort is een relatief begrip. We voelen ons in onze donzen slaapzak op een luchtmatras heerlijk rijk terwijl de regen op het tentdak klatert.

Om vijf uur ben ik nog even het stadje ingegaan (Crest, leuk plaatsje) om een kapper te bezoeken. Ik had geluk bij de juiste kapper een afspraak gemaakt te hebben: een ouwe baas die met ongelooflijk veel tijd en aandacht mijn haren knipte. Ik kan enorm genieten van mensen die een echt ambacht uitoefenen. Om de sessie nog iets te rekken heb ik me ook laten scheren. Dat was de eerste keer dat ik me ooit heb laten scheren en ik moet zeggen: het was heerlijk.

Inmiddels is het weer droog en schijnt de ondergaande zon onze tent in. We hebben onze terugreis geboekt, wat betekent dat we op 28 augustus vanaf Avignon weer huiswaarts keren met een fietsbus. Nog 3 weken te gaan dus. Jippie!