Dag 35, naar Aix-en-Provence

Ik was vroeg wakker (voor ons doen) en hoorde de eerste TGV van de dag voorbij komen. Onze camping ligt op een heuvel en aan de andere kant van die heuvel ligt de hogesnelheidslijn naar Marseille. Sinds de Franse overheid het verbod op binnenlandse vluchten heeft afgekondigd zijn de hogesnelheidstreinen nog meer in trek dan voorheen. Zeker om het kwartier horen we er een voorbij komen. Het begint met het zingen van de bovenlijnen, dan het lage flakkerende geluid van de lucht die door de neus van de trein op hoge snelheid wordt doorboord en daarna hoor je de wielen over de rails suizen. En met die snelheid is het ook zo weer voorbij. Weer bedenk ik me hoe middelmatig de treinverbindingen in Nederland zijn zowel in snelheid als bereik. Met welgeteld vier internationale verbindingen zijn we een beetje los van de rest van Europa. Stap eens uit op Brussel-Midi en bekijk waar je vanaf daar naar toe kunt in Europa en je begrijpt wat ik bedoel.

De Mistral is ook wakker geworden maar we weten inmiddels hoe we de tent moeten afbreken met deze wind. We fietsen richting Salon-de-Provence met een flinke klim door prachtige natuur. We hebben uitzicht op het Luberon-gebergte in het noorden. Het ziet er een beetje uit als Monument Valley in de V.S.: geweldige bergkammen met stijle, bijna verticale hellingen. Toen we boven aangekomen waren op onze eigen berg wachtte ons een lange stijle afdaling. Wat kan dat lekker zijn zo’n klein kwartier naar beneden glijden, de wind in je gezicht en alleen maar hoeven bij te remmen als het te hard gaat. Wat ook mooi was, was dat de Mistral opeens weg was. We controleerden nog even de weerberichten of er iets veranderd was, maar nee, in Cavaillon waait nog steeds de Mistral en hier, nog geen 25 km verder, is er bijna niets van over. Er zijn blijkbaar zeer scherpe contouren aan deze wind, of wellicht was het de berg waar we overheen gefietst zijn.

Salon-de-Provence is een toeristenplaatsje met een mooie middeleeuwse citadel en veel straatjes met winkeltjes en restaurants. Tijdens het middagmaal hebben we de accu van Ellen opgeladen want de rest van de dag zou er weer geklommen moeten worden. Het werd een saaie rit naar Aix-en-Provence. Vrijwel één lange rechte weg van 25km die over de hele lengte 250m omhoog ging. Het was eigenlijk een groot ‘vals plat’.

Toen we echter vlak voor Aix op het hoogste punt een blik over de stad gegund werden was alles meteen vergeten en via een mooie afdaling raakten we in het centrum van de stad. Het was er poepie-druk dus we dachten dat er een of ander feest gaande was, maar bij navraag bleek dit de normale drukte te zijn. Het is een veel grotere stad dan we voor ogen hadden. Na een terrasje in deze stad (we konden de verleiding niet weerstaan) door naar de camping .. waar we een mooi plekje toegewezen gekregen.

Na de Mistral en -in het begin- de overstromingen heeft zich een volgend natuurverschijnsel aangekondigd dat van invloed zal zijn op onze reis: bosbranden. Een deel van de route die we voor ogen hadden is ontoegankelijk vanwege de bosbranden. We moeten dus even opnieuw plannen want het alternatief zal zeer bergachtig zijn. We blijven morgen op de camping om Aix wat beter te leren kennen en onze route verder uit te stippelen.
 

Dagcijfers: 52 km en 550 m omhoog.