Dag 38: parel nummer 3

Bij hoge uitzondering es een paar woorden van Ellen. Meestal vind ik het leuker om wat met de foto’s te klooien, en Ronald schrijft graag (en leuk), maar af en toe moet je zelfs een goeie gewoonte eens doorbreken. 

Vandaag was weer een dag om door een ringetje te halen, en op dat soort dagen voel ik me rijk. Het maken van een roadtrip doet iets met je: je moet inspanning leveren om vooruit te komen, het landschap glijdt aan je voorbij, je enige zorgen zijn eten, drinken en een slaapplek regelen en je moet het doen met de spullen die je bij je hebt. 

‘Knowing what you’ve got, knowing what you need, knowing what you can do without”, lazen we in Arles op een museummuur (van Yates). Een mooie affirmatie die wel past bij onze gedachten over deze fietstocht. En over Het Leven, maar dat gaat te ver voor deze blog ;)

Enfin, over vandaag: we hebben een record gebroken, en zaten om 8.50 uur op de fiets. Het was ‘s ochtends nog lekker koel, en dat hielp bij het klimmen vandaag. Maar liefst 910 meter omhoog gingen we vandaag, verdeeld in drie etappes. Petje af voor Ronald die dat zonder elektrieke ondersteuning moet doen! Als we moeten klimmen zitten we in de bergen, en dat betekent telkens weer verrast worden door ontzagwekkende rotspartijen en mooie vergezichten. Inspanning loont! Vanochtend fietsten we langs de Montagne Saint-Victoire, met op de top het Croix de Provence, een 17 meter hoog kruis. Veel wijngaarden gezien onderweg, door mooie dorpjes gefietst, heerlijk geluncht in een binnentuin in Saint-Maximin-la-Saint-Étienne-Baume (wat een naam!), en oef, daarna moesten we nog 2x flink klimmen in de middaghitte. Maar ook dat hebben we gefixt, en toen de enige camping in deze regio gelukkig plaats had ‘pour ce soir pour deux personnes et une tente’ zitten we - na het ritueel biertje-tent opzetten-zwembad-douche - bij de snackbar van de camping onder gekleurde buitenlampjes van een drankje te genieten.

Toch maar even 87 km gefietst vandaag!