Dag 39, Les Arcs (of toch niet?)

Velen van jullie kennen het prachtige skigebied van Les Arcs vlak onder de Mont Blanc. Er zijn drie dorpjes op 1600, 1800 en 1950 meter. Wie er is geweest kent de kronkelige weggetjes naar boven, waar de witte toppen liggen te wachten tot jij er met je ski’s overheen dendert.

Daar zijn we dus niet! Er blijken, zoals zo vaak in Frankrijk meerdere plaatsen met dezelfde naam te zijn. Het dorpje waar we vanochtend naar toe gingen heet voluit Les Arcs-sur-Argens en ligt nauwelijks 50 meter hoog ten noorden van Cannes. Het zou een korte makkelijke route worden met weinig kilometers en weinige hoogtemeters. Daarom waren we ook niet vroeg opgestaan en reden we pas laat in de ochtend weg.

Stomme fout, want we hadden het weerbericht niet goed gecheckt. Vandaag weer een dag van 35+ graden. Dan is iedere helling er één te veel. Ondanks de mooie omgeving waar we doorheen fietsten met niets anders dan bossen of wijngaarden werden we op een gegeven moment een beetje chagrijnig van de hitte. Opeens zag Ellen een beekje waar je in kon staan. Ze was niet meer te houden en even later stonden we (met veel anderen) midden in deze beek. Het was een heerlijk momentje.
Toen we eenmaal bij onze camping aankwamen bleek deze geen tenten toe te staan…. Nou moe ! Voor het eerst maakten we kennis met de botte hork die typisch schijnt te zijn voor toeristenoorden in Zuid-Frankrijk. Het was “non” en veel meer woorden wenste hij er niet aan vuil te maken.

Extra chagrijnig moesten we 7 km terug over de weg waar we vandaan kwamen. Toen we daar echter onze routine van biertje, tent, zwemmen achter de rug hadden waren we weer helemaal heppie de peppie.